Εξομολόγηση.

Θέλω να σας εξομολογηθώ κάτι:
Δεν είμαι καθόλου καλή στα θεωρητικά. Βαριέμαι.
Αν κάτι δεν έχει αποτέλεσμα αδυνατώ να ασχοληθώ μαζί του για κάτι παραπάνω από την απλή γνωριμία. Γίνομαι υπερβολικά πεζή και κατά εκείνους που με γνωρίζουν, καθόλου μα καθόλου ρομαντική.

Εδώ φυσικά υπάρχει μια εξαίρεση.
Εξαιρούνται οι συζητήσεις και οι αναζητήσεις που γίνονται για να γίνουν και όχι για να βγεί αποτέλεσμα, συνήθως δίπλα σε ένα ποτήρι ή σε ένα πιάτο.
Είναι κάτι σαν τα σπόρια που μασουλάς όταν περιμένεις. Δεν σε χορταίνουν, δεν τα τρως για να χορτάσεις αλλά για απασχολήσεις ευχάριστα τα χέρια και τον ουρανίσκο σου. (αν κάποιος αφήσει σεξουαλικό υπονοούμενο εδώ θα συγχυστώ.)

Βρίσκω λοιπόν, πως κατά βάθος είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος για να το μελετήσω τόσο πολύ το ζήτημα.
Κατανοώ την ανθρώπινη αγωνία αλλά με μέτρο βρε αγάπη μου…

Μη μας τρώει περισσότερο χρόνο το να ορίσουμε «τι είναι άνθρωπος» από το να τον ζήσουμε.

Ε;