Αστάθμητος παράγοντας

Πέμπτη, Νοεμβρίου 02, 2006

Χρόνος

Κοιτάζω προς τα πίσω και σπάω το κεφάλι μου για να θυμηθώ.
Να θυμηθώ πως ήμουν στην πραγματικότητα, όταν ήμουν παιδί
όταν ήμουν έφηβη.
πιο μετά, φοιτήτρια.

Αυτό που φέρνω στο μυαλό είναι βιασύνη.





Έτρεχα, τρέχω, θα τρέχω

Βιαζόμουν, βιάζομαι, θα βιάζομαι.

Να μάθω, να φτιάξω, να κερδίσω. Να μη βρεθώ με την πλάτη στον τοίχο.
Να έχω τις ανάγκες σε τάξη. Αλήθεια ποιες είναι οι ανάγκες; Δεν ξέρεις ακόμη, πρέπει να είσαι για όλα έτοιμη.
Να είμαι πιο μπροστά και να μπορώ να καθυστερήσω αν χρειαστεί. Αλλά δεν μου επιτρέπω να καθυστερήσω.

Η μήπως στην ουσία δεν κάνω τίποτα παραπάνω από να καθυστερώ;

Να βιαστώ

Βιάστηκα.

υ.γ. το σκίτσο το βρήκα στη σελίδα των System Of a Down και μου φάνηκε πολύ οικείο χωρίς να μπορώ να αιτιολογήσω γιατί.

Απο την Απολλώνια at 10:02 μ.μ.

21 Comments:

  • Μα τι γυναίκα είσαι εσύ;

    To "δράση-αντίδραση" ήταν δικό μου στα λημέρια του funel.

    Κάποια στιγμή να γνωριστούμε μικρή Ζυγίνα! *

    *και όλα αυτά γιατί έκανες ένα ωραίο post κάτω απο το post μου, και επιπλέον γιατί έχεις και πολύ ανεπτυγμένη αισθητική κρίνοντας απο το avatar σου!

    Tackle Fear
    &
    Take Care.

    By Anonymous Ανώνυμος, at 3/11/06 12:30 π.μ.  

  • καλημέρα!
    δεν βιάζεσαι, απλώς καμιά φορά έχουμε την εντύπωση οτι όλα γυρνάνε πολύ γρήγορα.
    δεν φταίμε εμείς όμως

    By Anonymous Ανώνυμος, at 3/11/06 11:24 π.μ.  

  • λες και μιλάω εγώ :)

    By Blogger 114ΛΕΞΕΙΣ, at 3/11/06 11:32 π.μ.  

  • κι αν σε ρωτήσω "τι θα χανες αν δεν βιαζόσουνα", θα μ απαντούσες μάλλον ΧΡΟΝΟ...

    κι αν σε ρωτήσω "τι κέρδισες που βιάστηκες", θα μ' απαντήσεις μάλλον ΧΡΟΝΟ...

    κι αν σε ρωτούσα "τι τον έκανες τον ΧΡΟΝΟ που ΚΕΡΔΙΣΕΣ?", τι θα μ απαντούσες...

    [ίσως... δεν... θυμάμαι...]

    By Anonymous Ανώνυμος, at 3/11/06 1:56 μ.μ.  

  • Ετσί είναι ρε γαμώτο. Μάλλον έτσι είναι η φύση μας. Το μόνο ίσως που μπορούμε να κάνουμε γι αυτό είναι να το αποδεκτούμε και να συνεχίσουμε τρέχοντας αυτή τη φορά με δική μας βενζίνα.

    By Blogger Κολοκύθι, at 3/11/06 4:44 μ.μ.  

  • εντούτωπνύκα:
    σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια μουσικέ!
    Όπως κατάλαβες συμφωνώ για το "δράση - αντίδραση"
    Καλωσήρθες!
    υ.γ. απο ζυγίνα: μολών λαβέ! χεχε!



    μαργαρίτα:
    μαργαριταρένια, έχεις δίκιο. όταν το καταλάβουμε όμως τι κάνουμε; μπορούμε να ...πατήσουμε φρένο;
    Καλησπέρα! (τέτοια ώρα που πήγε)
    Σμακ και καλωσήρθες!



    padrazo:
    σ ευχαριστώ πολύ πολύ! ναι το ξέρω οτι ακούγεται τρσάθλιο εκ μέρους μου αλλά τουλάχιστον δεν νιώθω μοναξιά...
    Καλησπέρα!
    υ.γ. εσύ τι γνώμη έχεις για το φρένο;

    :)



    druuna:
    καλή μου, ίσως πρίν απο μερικά χρόνια σου απανούσα πράγματι έτσι.
    Τώρα πια όχι.
    Έχασα αναμνήσεις.
    Δεν ξέρω αν κέρδισα, το ταμείο είναι μείον.
    Τον χρόνο ίσως τον έχω αλλά δεν έχω χρόνο για να τον ζήσω...
    Καλησπέρα!
    :)


    κολοκύθι:
    κολοκυθάκι μου, τρέξιμο τρέξιμο, κάμιά φορά κουράζομαι και ...μου πέφτουν τα αυτιά. γιατί να είναι στη φύση μας; δεν περνάμε καλά γαμώτο...
    δεν σε καλοσώρισα...
    Καλωσήρθες λοιπόν!
    :)

    By Blogger Απολλώνια, at 3/11/06 5:51 μ.μ.  

  • na ßiazesai me ... to paso sou !

    By Blogger ONOMATODOSIA, at 3/11/06 11:06 μ.μ.  

  • Κυρια κυρια.... θα ελεγε ενα παιδακι... πως γινετε να χασατε αναμνησεις οταν θυμαστε τι κανατε τοτε? δεν ειναι και αυτα αναμνησεις?

    By Anonymous Ανώνυμος, at 4/11/06 1:20 π.μ.  

  • καλημερα,

    σκεφτομασταν πανω-κατω τα ιδια , την ιδια περιπου ωρα....
    οποτε το μονο που μπορω να πω ειναι οτι σε νιωθω.

    By Blogger AVRA, at 5/11/06 11:39 π.μ.  

  • Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    By Blogger Alkman, at 6/11/06 6:00 π.μ.  

  • Βιαστηκες-Σκονταψες-Αργησες!
    Σπευδε βραδεως απο την επομενη φορα.

    Καλημερα.

    By Blogger Alkman, at 6/11/06 6:01 π.μ.  

  • Μολών Λαβέ;

    Που να έρθω όμως;

    Δεν έχω και μια σταθερή βάση να ξεκινήσω την εκστρατεία. ;-)

    Spartan Girl

    By Anonymous Ανώνυμος, at 7/11/06 12:15 π.μ.  

  • Ζητώ συγγνώμη απ όλους σας για τις ...συνοπτικές διαδικασίες και για την απουσία μου, μια ίωση με έχει ρίξει πολύ άσχημα τις τελευταίες μέρες και αισθάνομαι χάλια...
    (σήμερα έχω τα πρώτα σημάδια βελτίωσης)

    Onomatodosia, νομίζω πως πλέον το προσπαθώ τουλάχιστον!

    useme, εννοώ πως δεν δημιούργησα τις αναμνήσεις που θα μπορούσα και ίσως να έπρεπε να έχω δημιουργήσει.

    avra -> :)

    Alkman, καλημέρα και καλωσήρθες, μαθαίνω από τα λάθη μου (τουλάχιστον έτσι ελπίζω πως γίνεται)

    ενούτωπνύκα, η μάχη ήδη διεξάγεται σε ηλεκτρονικό πεδίο! :P

    By Blogger Απολλώνια, at 7/11/06 3:31 μ.μ.  

  • το καταλαβα αυτο.. αλλα για σκεψου... μηπως τελικα δημιουργησες αυτο που ηθελες πραγματικα? μηπω οι αλλες απειρες πιθανοτιτες μπορει να οδηγουσαν σε ενα αλλο εαυτο? ενα εαυτο που μπορει σημερα να μην ηθελες?

    By Anonymous Ανώνυμος, at 8/11/06 3:59 μ.μ.  

  • Περαστικά Ζυγίνα...

    Πάντοτε υπήρχε πόλεμος.
    "Πατήρ Πάντων Πόλεμος"

    Εμείς είμαστε σε αντίθετο στρατόπεδο;

    Οσον αφορά το χρόνο:

    Δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον. Είναι εφευρέσεις του νου.

    Το μόνο που υπάρχει είναι....

    By Anonymous Ανώνυμος, at 8/11/06 8:34 μ.μ.  

  • 1) Το ότι βιάζεσαι δείχνει ότι αγχώνεσαι.

    2) Το ότι βιάζεσαι σε κάνεις να χάνεις την επαφή σου με το Είναι σου.

    3) Το Είναι σου δεν είναι σε αυτό που έγινε πιο πρίν και σε κάνει να βιάζεσαι, ούτε σε αυτό που έρχεται και βιάζεσαι να προλάβεις.

    ...

    By Anonymous Ανώνυμος, at 8/11/06 8:44 μ.μ.  

  • Καλησπέρα!

    Όποιος βιάζεται, προφταίνει....

    Σ;0)))))))

    By Blogger Μαύρος Γάτος, at 10/11/06 9:55 μ.μ.  

  • useme,
    ίσως αυτό που είμαι τελικά να ήταν το πιο σωστό για να γίνω και να έχεις δίκιο. Το πρόβλημα είναι πως υπάρχουν μερικές στιγμές που ακούς ιστορίες και ζηλεύεις, γιατί πολύ απλά οι δικές σου είτε δεν υπάρχουν είτε είναι χαμένες στη σφαίρα του δυσάρεστα άκαιρου. (ναι μάλλον στην τελική γκρινιάζω...)
    Καλησπέρα!
    :)


    εντούτωπνύκα,
    καλέ μου μουσικέ, είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο!
    Μάλιστα νομίζω πως έχεις δίκιο (είπαμε γκρίνιαζα...)
    Το μόνο που ελπίζω, το είναι μου να μην είναι κουτσουρεμένο και μίζερο γιατί θα με καταρρακώσει! χεχε!
    Τελικά ο χρόνος μετράει απο εκεί που θέλουμε εμείς;

    Σ΄ευχαριστώ!
    Καλησπέρες πολλές!


    γατούλη,
    καμιά φορά τη βιασύνη τη φέρνει η σκληρη πραγματικότητα και επιβάλλεται. Γαμώτο!
    Σμααααααακ!
    Καλησπέρα!

    By Blogger Απολλώνια, at 11/11/06 11:36 μ.μ.  

  • Όλα δικά μας είναι και το γρήγορα και το σίγα. Ομως μη ξεχνάς μόνη φτιάχνεις μόνη γκρεμίζης. Φιλία και οτι καλύτερο μόνο για σένα...

    By Anonymous Ανώνυμος, at 12/11/06 7:09 μ.μ.  

  • Μπορει να ειναι εγωιστικο... Το μονο που με κανει να ξεπερναω μια σκεψη σαν αυτη... μια ζηλεια τετοια, ειναι τελικα οτι και εγω ηθελα να εχω ζησει αυτα που εζησαν αλλα καποτε μου εκμυστιρευτικαν οτι και εκεινοι ηθελαν να ζησουν αυτα που εζησα!

    By Anonymous Ανώνυμος, at 13/11/06 9:14 μ.μ.  

  • Anonymous, ειλικρινά σ΄ευχαριστώ!

    :)


    useme, την αμαρτία μου θα την πω... μόλις υλοποίησα τη σκηνή στο μυαλό μου με έπιασαν τα γέλια! (σκέφτομαι με εικόνες τελικά)

    έχεις δίκιο η σκέψη αυτή σου δίνει διαφορετική οπτική γωνία!

    ;)

    By Blogger Απολλώνια, at 14/11/06 5:28 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home