Αστάθμητος παράγοντας

Παρασκευή, Μαρτίου 17, 2006

Την πατέψαμε.





Το μεσημέρι γυρίζοντας στο γραφείο απο ένα ραντεβού πολύ θα ήθελα να ...κολυμπάω στον αέρα.
Συμβιβάστικα απλώς με το να περπατάω σε ρυθμό γεροντικό.

Με τα ακουστικά να καλύπτουν με ραδιόφωνο σχεδόν κάθε εξωτερικό ήχο.

Πήρα μια εφημερίδα να τη διαβάσω στο δρόμο. Φυσικά και κουτούλησα σε κάποιον ανυποψίαστο...
Με κοιτούσε σαν να ήμουν ξωτικό!

(δεν του ρίχνω και πολύ άδικο)

Μια έκπληκτη, απορρημένη, ενοχλημένη φατσούλα με κοιτούσε.

Μου φάνηκε πολύ άσχημο το θέαμα τη δεδομένη στιγμή, μάσησα ένα συγγνώμη και εξαφανίστηκα με ταχύτητα που με εξέπληξε!

Η απότομη κινητικότητα μου με ανάγκασε να σταματήσω μπροστά στο Άρειο Πάγο για να ξεκουραστωχαζέψω.

Δικηγόροι... πολλοί! Με τα σοβαρά κουστούμια τους και τους χαρτοφύλακες. Πάντα κουμπωμένοι. Ακόμη και τα θηλυκά... Κρίμα. Έχει λιακάδα.

Μια σκυλίσια μουσούδα με πλησίασε και ακούμπησε για να με μυρίσει.

Ζήλεψα.

Απολλώνια - Δουλειά 0 - 1.

Πείτε μου σας παρακαλώ πότε θα σάξουνε τα πράματα να βγώ απο την τρούπα μου.

8 Comments:

  • Εσύ ήσουν με την εφημερίδα;

    Και με είπες και ζώον, φώκια!

    Τώρα πάει το σχετικό με το στιφάδο (από την γνωστή ελληνική ταινία αχ, αυτή η γυυναίκα μου)

    By Blogger Λαμπρούκος, at 17/3/06 5:54 μ.μ.  

  • Μικρή κυρία, πρόσεχε πολύ με τα ακουστικά στο δρόμο. Εχω πολύ άσχημες εμπειρίες. Ζούμε σε μια ζούγκλα, θυμίζω, στην οποία έτσι κι αλλιώς ήρθαμε για να ζήσουμε.

    Κατά τα άλλα μπορείς να αγνοείς τα κουστούμια και να πετάς, αλλά σε πιο... ασφαλή σημεία :)


    ((Απορώ πώς στο καλό συμβαίνει να συναντιόμαστε με το πιθήκι στα ίδια μπλογκς!))

    By Blogger alombar42, at 17/3/06 7:32 μ.μ.  

  • Μικρή κυρία, πρόσεχε πολύ με τα ακουστικά στο δρόμο. Εχω πολύ άσχημες εμπειρίες. Ζούμε σε μια ζούγκλα, θυμίζω, στην οποία έτσι κι αλλιώς ήρθαμε για να ζήσουμε.

    Κατά τα άλλα μπορείς να αγνοείς τα κουστούμια και να πετάς, αλλά σε πιο... ασφαλή σημεία :)


    ((Απορώ πώς στο καλό συμβαίνει να συναντιόμαστε με το πιθήκι στα ίδια μπλογκς!))

    By Blogger alombar42, at 17/3/06 7:32 μ.μ.  

  • Μη μου πείς ότι ήσουν εσύ με τα ξανθά κοτσιδάκια......

    By Blogger Dormammu, at 17/3/06 11:31 μ.μ.  

  • Νομάρχα μου έμεινα απο κρεμμυδάκια, μήπως να φτιάξω κάτι άλλο ή θα θεωρηθώ βεβηλη; Να βάλω το ζυγούρι στην κατσαρόλα;


    Alpmbar η αλήθεια είναι πως η τύχη μου με βοηθάει και μέχρι τώρα κουτουλάω σε κολώνες, τηλεφωνικούς θαλάμους, κυριούλες και κυριούληδες. Την νταλίκα την απέφυγα την τελευταία στιγμή. Για να βοηθήσω και η ίδια την τύχη μου περιόρισα το διάβασμα της εφημέριδας εντός του στεγασμένου χώρου του metro, έχει κόκκινες γραμμούλες κάτω όταν πας κοντά στο βαγόνι...
    Τα κουστούμια μάλλον τα συμπονώ τελικά...
    Όσο για τις συναντήσεις σας με τον αξιότιμο Νομάρχη, θα πώ απλώς οτι χαίρομαι!

    Dormammu, τα έβαψα για να θολώνω τα νερά... οι κοτσίδες μου πλέον είναι κόκκινες!
    Καλωσήρθες! (με συγκίνησες με τον batman σνιφ! είναι το πρότυπο μου)

    :)

    By Blogger Απολλώνια, at 18/3/06 6:12 μ.μ.  

  • "Ξεκουραστοχαζέψω"

    πολύ μού άρεσε αυτό, κι εγώ παίζω με παρόμοιο τρόπο με τις λέξεις...

    Καλό Απολλώνιο (ή και Διονυσιακό, γιατί όχι) βράδυ (Κυριακής)

    Σ;)))))))))))))))))))))))))))))

    By Blogger Μαύρος Γάτος, at 19/3/06 11:01 μ.μ.  

  • Γάτε μου θα σε ρωτήσω και κάτι ακόμη σήμερα (όχι δεν βαρέθηκα!): μήπως οι λέξεις είναι για να παίζουμε και στην πραγματικότητα μιλάμε αλλιώς;

    ;)


    υ.γ. η απάντηση προαιρετική!

    Ανταποδίδω την ευχή για το βράδυ!
    Σπονδή στον προσωπικό θεό λοιπόν!

    By Blogger Απολλώνια, at 19/3/06 11:54 μ.μ.  

  • Σ;))))))))))))))))))))))

    (μη-λεκτική απάντηση)

    By Blogger Μαύρος Γάτος, at 20/3/06 2:13 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home